Κάπου διάβασα πως μια στιγμή
χρονομετράται στο ενάμισι λεπτό. Τα βάζω
κάτω και με λίγα μαθηματικά βρίσκω πως έχω ζήσει 8415360
στιγμές στα 24 μου χρόνια. Στιγμές που διάλεξα να ζήσω, στιγμές που δεν
μπορούσα να αποφύγω και στιγμές που έζησα καταλάθος. Όλες αυτές οι στιγμές με
ετοίμασαν για την επόμενη και για κάθε επόμενη. Στιγμές που το πάθημα έγινε
μάθημα. Στιγμές που το γέλιο αντλήθηκε
από την χαρά, ο πόνος από την θλίψη, η έμπνευση από τον προβληματισμό και ο
ιδρώτας από την ολοκλήρωση.
Βαφτίζουμε στιγμές ως «κατάλληλες» γιατί μας αρέσει να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. Και περιμένουμε αυτές να έρθουν μόνες τους, να περάσουν να μας πάρουν από το χέρι και να μας οδηγήσουν, χωρίς ποτέ να σκεφτούμε πως οι «κατάλληλες» στιγμές δεν έρχονται αλλά δημιουργούνται. Και δεν τις φτιάχνουμε ούτε από αύριο, ούτε από Δευτέρα. Τις φτιάχνουμε τώρα, στο σήμερα που ζούμε. Δεν χρειάζεται η στιγμή να φέρει ένα αποτέλεσμα άμεσο. Αρκεί να είναι μια σκέψη, μια κίνηση, ένα ερέθισμα για να πας πιο πέρα, παρακάτω.
Κάθε
στιγμή είναι διαφορετική, ξεχωριστή. Σεβάσου την. Μάθε να την εκτιμάς και να «κλέβεις»
ό,τι καλό μπορεί να σου δώσει. Κλέψε αγκαλιές με την οικογένεια σου, γέλια με τους
φίλους σου, ένα χάδι από τον σύντροφο σου. Κράτησέ τα όλα αυτά καλά φυλαγμένα
μέσα σου γιατί δεν ξέρεις πότε θα ζήσεις πάλι κάτι που να τους μοιάζει.
Κι αν προσέφερα λίγες στιγμές για να γράψω όλα αυτά, ελπίζω να δώσεις περισσότερες
για να τα σκεφτείς.
Φοίνικας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου