ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΝΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ;;;

Όλοι μου λένε πως όσοι πραγματικά αξίζουν και σε αγαπούν


αληθινά θα ......

βρουν τρόπους να είναι στη ζωή σου, 

όλοι οι υπόλοιποι θα

βρουν προφάσεις. Γίνεται όμως άνθρωποι που αγαπιούνται 

να φεύγουν απο την

ζωή του άλλου; Είτε αυτό είναι φιλία, είτε συγγένεια είτε

σχέση ερωτική; Και αν ναι, τι είναι αυτό που αναγκάζει την αγάπη να

απομακρυνθεί; Εγώ πάλι είμαι της άποψης, πως όποιος σε αγαπά πραγματικά

και ξέρει ποιος είσαι, σε δέχεται με τα λάθη σου διότι ξέρει 

ότι είσαι άνθρωπος και έχει εμπιστοσύνη πως θα γίνεις

καλύτερος και δεν θα τα επαναλάβεις. Ξέρω πως, όποιος σε

αγαπάει αυθεντικά μένει εκεί και παλεύει μαζί σου, στα

δύσκολα, στα εύκολα, στις χαρές, στις πληγές, στα λάθη.

Αυτός που νοιάζεται, σε μια "κατρακύλα" δεν θα σου δώσει

κλωτσιά να πας ακόμα πιο κάτω, δεν θα σε ρίξει στους 

άλλους, αλλά θα σου δώσει το χέρι να σε βοηθήσει να

σηκωθείς. Αυτός που αγαπά, αγαπά. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο. Είτε

αγαπάς είτε όχι. Ή είσαι εκεί δίπλα του ή δεν είσαι. Άνθρωποι που είναι στη μέση, δεν έχουν ισχυρά

συναισθήματα, δεν ξέρουν τι θέλουν. Άρα εσύ γιατί να τους

αφήνεις να μπαινοβγαίνουν στην ζωή σου; Ακόμα και αν 

τους αγαπάς και παλεύεις για αυτούς, αξίζει πιστεύεις να

αφήνεις την πόρτα ανοιχτή για να σε ρίχνουν κάτω όποτε

θέλουν; Θα μου πείτε αφού αγαπάς... ανέχεσαι... Ναι... μήπως όμως

υπάρχουν όρια; Mήπως άλλο είναι η υπομονή και άλλο η 

ανοχή; Μπερδεμένη ιστορία...... Τελικά όσοι σε αγαπούν κάνουν τα

πάντα για να μείνουν στην ζωή σου; Όποιος αγαπά βρίσκει 

τρόπους και όποιος δεν αγαπά προφάσεις; Ή μήπως μπορεί 

να γίνει και το αντίθετο;