"Στην Χώρα της Αλήθειας"

"Μην με βλέπεις απαξιωτικά.
Άσε με να σε αγγίξω, να σε πονέσω.
Τότε θα καταλάβεις αν ζεις ή είσαι νεκρός και δεν στο είπαν ποτέ.
Μην φοβάσαι, χάιδεψε με και μάθε από μένα.
Άφησε με να γίνω ώθηση κάπου ανάμεσα στις αμαρτίες σου και τις επιθυμίες σου.
Κι αν μπορείς, μετουσίωσε με σε έμπνευση. 'Ω θεοί, τί όμορφο που θα ήταν;"
Μου είπε και λυτρώθηκε.
Εγώ απόρησα.


Κι ύστερα έφυγε ο πόνος και ήρθε η έρωτας. Ναι. Η σίγουρα είναι γυναίκα.
'Ένα σμήνος από πεταλούδες πολύχρωμες ήταν γύρω της,
φαντάζομαι αυτές οι γαμημένες που μπαίνουν στο στομάχι μας.
Φλύαρη που λέτε η έρωτας και ξαφνικά έπαψε. Δεν μιλούσε, μόνο κοιτούσε.
Μια θλίψη την κύκλωσε. Προσπάθησα να φωτίσω τον χώρο.
Βεγγαλικά τα μάτια μου και τα δικά της τόσο μαύρα.
Την λυπήθηκα,

ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Προσπαθώ μέρες τώρα να διαλέξω ένα από τα τόσα θέματα που ερεθίζουν το μυαλό μας κάθε μέρα για το πρώτο μου άρθρο. Η αγωνία μεγάλη, πρώτη μου φορά βλέπετε και έχω λίγο τρακ. Όμως η στιγμή που περίμενα, το έναυσμα, ο λόγος αν προτιμάτε μου δώθηκε.

   Ένα περιστατικό που συνέβη πριν λίγες μέρες στο τρένο με διαδρομή Πάτρα-Καλαμάτα. Καθώς απολάμβανα  την συζήτηση μου με τον Λούσιφερ  (το κουνέλι μου), σε κάποια στάση του τρένου επιβιβάστηκαν σε αυτό κάποια άτομα της ¨μελαμψής¨ μορφής. Όπως μπορείτε να καταλάβετε  ΞΑΦΝΙΚΑ όλες οι άδειες θέσεις πιάστηκαν από πράγματα, τσάντες ή και τα πόδια κάποιων από τους καθισμένους (καταραμένοι ρατσιστές).

   Η πρώτη μου αντίδραση ήταν να μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Η δεύτερη να ξεκινήσω βαθιές αναπνοές να ηρεμήσω. Μετά ξεκίνησα να παρατηρώ τους ¨καθισμένους¨. Κάποιοι έκλειναν αδιάφοροι τα μάτια τους δήθεν πως ξεκουράζονταν – από το τίποτα που έκαναν; - ενώ άλλοι κοιτούσαν έξω από τα παράθυρα ή και φορούσαν τα ακουστικά τους αδιάφοροι. Για μια στιγμή μου πέρασε από το νου να αμολύσω τον Λούσιφερ να τους κατασπαράξει!!!

   Ξαφνικά κάποιοι από τους όρθιους ακόμη, έκανε την λογική – ως προς εμένα- κίνηση να πάει να καθίσει, δίπλα από μια ηλικιωμένη κυρία. Η σκηνή που ακολούθησε μου θύμισε λίγο Κοκκινόπουλο, με μια δόση γέλιου από Αρκά και ίσως λίγο αντεπίθεση πολιτικού που τον αποκαλούν κλέφτη, άκου πράγματα…