Ο άνθρωπος του σήμερα έχει απομακρυνθεί εντελώς από την έννοια άνθρωπος και ανθρωπιά. Αν μπορούσα να επινοήσω μια καινούργια λέξη που θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παλιά, αυτήν θα ήταν "Άνιωθος". Ξέρω...ξέρω , δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό ,εξάλλου είπα πως θα την επινοήσω. Μπορώ όμως να την βάλω εγώ σε ένα...στο λεξικό του μυαλού μου. Εκεί θα μπορέσω να σας δώσω μια κατανοητή ερμηνεία. "Άνιωθος" λοιπόν είναι αυτός που ξέχασε τι θα πει αγάπη. Για να είσαι μοδάτος στις μέρες μας πρέπει να είσαι και απαθής. Δεν επιτρέπεται να λες στους άλλους πόσο τους αγαπάς και τους συμπαθείς ή τους θαυμάζεις. Αντιθέτως, πρέπει να το παίζεις σκληροτράχηλος χωρίς συναισθήματα και ευαισθησίες. Επίσης, επείγει να αποδείξεις στους άλλους πως δεν έχεις καμία απολύτως ανάγκη από συναισθηματική κάλυψη και αηδίες. Σου αρκούν οι σωματικές ηδονές. Είσαι ένα free άτομο που σου αρκεί ο εαυτός σου και μόνο ο εαυτός σου για να είσαι ευτυχισμένος. Δεν κάνεις ποτέ σχέσεις γιατί δεν είναι "in", δεν έχεις αληθινούς φίλους και πάνω απ'όλα δεν δένεσαι ποτέ με ανθρώπους, αυτό είναι νόμος για σένα,κάπως πρέπει να προστατέψεις τον εαυτό σου, τι να κανουμε;;; Δεν νιώθεις τίποτα όταν ακούς την λέξη σ'αγαπώ αλλά ούτε και όταν την λες. Αν την πεις και ποτέ. Όταν καταλάβεις πως πας να αγαπήσεις κάποιον περισσότερο απο εσένα τότε νιώθεις ντροπή και απλά το εγκλωβίζεις μέσα σου χωρίς να το πεις και να το δείξεις πουθενά,έτσι προστατεύεσαι από το να ακουστεί παραέξω ότι έγινες φλώρος. Μπράβο λοιπόν άνθρωπε του σήμερα....."ΑΝΙΩΘΕ" του σήμερα...ξέρω πως είσαι υπερήφανος...εξάλλου μόνο η υπερηφάνεια σου σου έχει απομείνει. Πιο πολύ δεν λυπάμαι για σένα αλλά για αυτούς που παρέλειψαν να σου μάθουν κάτι τόσο σημαντικό όσο η αγάπη...ξέχασαν να σου δείξουν πως να αγαπάς...
Το συμπέρασμα μου είναι πως χρειάζεται άπλετη ωριμότητα για να καταφέρεις να αγαπήσεις...και η ωριμότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία..σημαίνει κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό από την απλή σωματική ανάπτυξη και το πέρασμα του χρόνου. Σημαίνει όχι μόνο ότι έχουμε αναπτύξει το μαυλό μας και την εφευρετικότητα μας,αλλά κυρίως ότι έχουμε ξυπνήσει μέσα μας κάθε είδους ευαισθησία. Αυτό κατ'επέκταση μας καθιστά ικανούς να δικαιολογήσουμε κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά χωρίς να γινόμαστε καχύποπτοι και απελπιστικά περίεργοι με τους γύρω μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατόρθωμα στην ζωή από το να μαθεις να συγχωρείς και να αγαπάς. Η αγάπη είναι ζωή και ευτυχία. Χάνοντας την αγάπη,χάνεις την ζωή και πιο συγκεκριμένα την ευτυχία στην ζωή σου...
Eίναι η αγάπη που μπορεί να νικήσει τους φόβους....
Είναι η αγάπη που μπορεί να σε σώσει...
Είναι η αγάπη που μπορεί να σε ξαναγεννήσει και να σε κάνει να λατρέψεις κάθε τι γύρω σου.....
Αντιμετωπίζοντας την ζωή θετικά και τους ανθρώπους με αγάπη τότε όλα αρχίζουν να δείχνουν διαφορετικά μέσα μας....
Έχουμε τόσες πολλές ευκαιρίες να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε κι όμως τις σπαταλάμε για το τίποτα...
Το τέλειο συμπλήρωμα του ανθρώπου όμως είναι το να αγαπά με πληρότητα ...
Συνεχίζω να πιστεύω ακόμα και όταν οι άλλοι έχουν χάσει την ελπίδα
Συνεχίζω να αγαπώ ακόμα και όταν οι άλλοι τείνουν στο μίσος
Συνεχίζω να χτίζω ακόμα και όταν οι άλλοι καταστρέφουν
Συνεχίζω να ψάχνω για την Ειρήνη ακόμα και όταν οι άλλοι ψάχνουν για πόλεμο
Συνεχίζω να δίνω φως ακόμα και όταν οι άλλοι περπατούν στο σκοτάδι
Συνεχίζω να φωνάζω ακόμα και όταν οι άλλοι παραμένουν σιωπηλοί
Συνεχίζω να χαμογελώ ακόμα και όταν οι άλλοι έχουν χάσει την πίστη τους
Συνεχίζω να δίνω χαρά ακόμα και όταν οι άλλοι παραμένουν θλιμμένοι
Συνεχίζω να ανακουφίζω ακόμα και όταν οι άλλοι υποφέρουν από πόνο
Συνεχίζω να δίνω βοήθεια ακόμα και όταν οι άλλοι αισθάνονται εξαντλημένοι
Συνεχίζω εγώ, συνεχίζουμε όλοι γιατί στην πορεία της ζωής μας θα υπάρξει κάποια στιγμή που ένας άνθρωπος, ένας φίλος, ένα παιδί, ένας συγγενής, ένας αγαπημένος μας θα γυρίσει το βλέμμα του επάνω μας ζητώντας από εμάς κάτι με μεγάλη εγκαρτέρηση και τρυφερότητα…
κείμενο Ε.Π.
φωτογραφία Katarina Baliova
Eίναι η αγάπη που μπορεί να νικήσει τους φόβους....