Ζόρικοι καιροί. Δύσκολοι.
Γύρω άνθρωποι να τρέχουν πανικόβλητοι κι όμως κανείς δε φτάνει εκεί για όπου ξεκίνησε.
Μια μιζέρια στον αέρα που δε σ’ αφήνει
να αναπνεύσεις και εξαπλώνεται
σαν επιδημία η
γαμημένη. Κάθε μέρα όλο
και περισσότερη μέχρι να σε σκοτώσει
από ασφυξία. Τη νιώθεις τη δυσφορία. Ο αέρας λιγοστεύει.
Δε σε νοιάζει και πολύ.
Συμβιβάζεσαι και αναπνέεις λιγότερο.
