Το τυχερό φορτίο

Πάντα πιο πολύ μου ταίριαζε να φαντάζομαι τον κόσμο και τα χρόνια που κυλούν επάνω του σαν τους μεγάλους ωκεανούς…

Απέραντοι και μυστηριώδεις, γοητευτικοί μα και επικίνδυνοι, αχανείς σαν τα σκοτεινά τους βάθη, αέναα σαν τα κρυμμένα μυστικά της… Και εμάς, τις ταπεινές ζωές μας και την ψυχή του καθενός ξεχωριστά η φαντασία μου την ταίριαζε με μια παλιά ξύλινη βάρκα, σάπια και κουρασμένη, γερασμένη σε ένα ασταμάτητο ταξίδι που σπάνια έχει γνωστό προορισμό. Και η θάλασσα έχει και αυτή ψυχή και άλλοτε ταξιδεύει τη βάρκα στα ήρεμα νερά των καναλιών και άλλοτε στις οργισμένες της φουρτούνες.

Η βάρκα είναι γεμάτη μέχρι επάνω με φορτιό άλλες φορές βαρύ και πολύτιμο όπως κάρβουνο και σίδηρο, ενώ άλλες κουβαλά ελαφρύτερο, ίσως μερικά κιβώτια, ή μερικά άδεια βαρέλια ή ακόμα υφάσματα ή μαλλί. Συχνά πυκνά στα ταξίδια το βάρος της την γέρνει πότε από τη μία πλευρά και πότε από την άλλη. Αγωνίζεσαι σκληρά να τη κρατήσεις στην επιφάνεια χρησιμοποιώντας το σώμα και τη πείρα που σου δίδαξαν τα ταξίδια μα είναι φορές που νιώθει η ψυχή τα πόδια σου να κόβονται και τη πραμάτεια σου να γλιστράει και να καταλήγει σε παφλασμούς στο νερό. Και τότε η βάρκα αναποδογυρίζει και νιώθεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα…

Πνίγεσαι στην ίδια θάλασσα που καβαλάρης της δάμαζες, και με τις τελευταίες σου ανάσες αναρωτιέσαι τι άλλο δεν σκαρφίστηκε το μυαλό σου για να μην πολεμήσεις τα κύματα. Γιατί όταν περνά πολύς καιρός χωρίς να μουσκευτείς, ξεχνάς πως πολεμάνε… Μα αν το θυμηθείς γρήγορα, ακόμα και αν η βάρκα έχει πλέον γυρίσει ανάποδα ίσως αν προσπαθήσεις πολύ, ίσως καταφέρεις να την επαναφέρεις. Ίσως να μπορέσεις ακόμα να μαζέψεις και κάτι από τη πραμάτεια σου, ίσως κάτι, μα ποτέ όλη… Και αν πάνω στην βάρκα θεωρούσουν τυχερός με το πλούσιο εμπόρευμά σου τώρα είσαι από τους άτυχους… Και αν κουβαλούσες άδεια βαρέλια εύκολα θα μαζέψεις μερικά και θα συνεχίσεις μα αν είχες το σίδηρο και το κάρβουνο τότε αν προσπαθήσεις να τα τραβήξεις θα πνιγείς μαζί τους…


Κείμενο : Γεώργιος Μπίνος

πηγή εδώ