Κάθε τραγούδι είναι και μια ιστορία ,μικρότερη ή μεγαλύτερη...Ιστορίες που σημάδεψαν ανθρώπους και σημαδεύουν και εμάς μέσα από τα τραγούδια...
Παρακάτω θα συναντήσετε ένα μικρό ταξίδι στις ιστορίες που συνοδεύουν πολλά γνωστά τραγούδια
ή μάλλον ένα ταξίδι στις αιτίες και στους λόγους για τους οποίους γράφτηκαν αυτά τα τραγούδια.
Και φυσικά θα ξεκινήσω με την αγαπημένη μου ιστορία...
Θα σε Θυμάμαι - Αντώνης Βαρδής
Ήτανε καλοκαίρι του 2008 όταν ο Αντώνης Βαρδής βρέθηκε στην Νάξο. Σε ένα ζαχαροπλαστείο γνωρίζει
4 ανθρώπους. Τον Λάμπρο,τον Νίκο τον μεγάλο,τον νίκο με το βιολί όπως τον έλεγαν και τον Νίκο με το λαούτο.
Μετά από πολλές συζητήσεις οι 4 άντρες του λένε για την Κρυσταλλένια,μια 33χρονη κοπέλα γεμάτη όνειρα και
ελπίδες για την ζωή που δυστυχώς έφυγε νωρίς από κοντά τους.. Ο Αντώνης γυρνάει στην Αθήνα και την επόμενη
μέρα το πρωί πίνοντας τον καφέ του μια μελωδία κατακλύζεται μέσα του και κάπως έτσι γεννήθηκε η μουσική
για το τραγούδι της Κρυσταλλένιας. Τηλεφωνεί στον Βασίλη Γιαννόπουλο και του αφηγείται την συγκινητική
ιστορία της Νάξου και έτσι γράφτηκαν και οι στίχοι.
Αύγουστος-Νίκος Παπάζογλου
Όταν έγινε ο μεγάλος σεισμός της θεσσαλονίκης ,ο Νίκος Παπάζογλου έστειλε την έγκυο γυναίκα του
στην Αμερική σε κάποιους συγγενείς καθώς το σπίτι τους είχε σχεδόν καταρρεύσει. Αυτός
έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα στον βόλο στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη. Εκεί ερωτεύτηκε
παράφορα μια άλλη γυναίκα παρόλα αυτά αποφάσισε να φύγει από τον βόλο για να αποφύγει αυτό
που μοιραία θα συνέβαινε. Στον δρόμο της επιστροφής για την Θεσσαλονίκη μέσα σε μόλις 20 λεπτά
έγραψε αυτό το τραγούδι και όπως και ο ίδιος έχει πει, το μισό για την γυναίκα που ερωτεύτηκε στον
Βόλο και το άλλο μισό για την κόρη του που μόλις είχε γεννηθεί.
Όνειρο ήτανε - Αλκίνοος Ιωαννίδης
Ένας φίλος του Αλκίνοου υπήρξε ερωτευμένος για μεγάλο διάστημα με μια κοπέλα, την οποία
έβλεπε μόνο στον ύπνο του. Στον ξύπνιο δεν την είχε συναντήσει ποτέ. Παρ' όλα αυτά είχαν μια
κανονική ερωτική ιστορία, με τα πάνω και τα κάτω, με τις χαρές και τις λύπες. Από καιρό εις καιρό
ο Αλκίνοος έβλεπε το φίλο του και εκείνος του έλεγε: "Ξέρεις,την ξαναείδα, μου είπε αυτό, εγώ
της είπα το άλλο, συνέβη εκείνο, έγινε τούτο". Μια μέρα, ένα βράδυ μάλλον ενώ κοιμόταν πάλι,
ήρθε ξανά στον ύπνο του η κοπέλα, κλαίγοντας αυτή τη φορά και του είπε ότι δεν θα την
ξανάβλεπε και πράγματι έκτοτε δεν την ξαναείδε. Και απ' αυτή την ιστορία έγραψε το τραγούδι.
Ημερολόγιο- Χρήστος Θηβαίος
Αυτό το τραγούδι γράφτηκε όπως και ο Χρήστος θηβαίος έχει αφηγηθεί μέσα σε μια κουζίνα
στην Μπολόνια. Κοιτούσε έξω απ'το παράθυρο ένα δέντρο,έναν πλάτανο και ήθελε να τον κάνει
κομμάτια ,φανταζότανκαι ευχόταν να έφτιαχνε ένα καίκι από τα ξύλα του δέντρου και να
ταξίδευε. Το τραγούδι όταν το έγραψε ξεκινούσε ως εξής : " απόψε το παράθυρο ροδάκινο μυρίζει
και είναι ανοιχτό και γόνιμο στην διαστροφή του Ιούλη ".
Το παπάκι - Νικόλας Άσιμος ( Αλεξίου)
Το τραγούδι αυτό το έγραψε ο Άσιμος για να νανουρίζει την κόρη του.
Ήταν ένα νανούρισμα.
Φάνης- Κατσιμίχα
Ο Φάνης είναι πρόσωπο μυθοπλασίας. Παρόλα αυτά το τραγούδι αυτό αποτελεί σταθμό στην
σύγχρονη πραγματικότητα και δεν αφορά μόνο μία ιστορία αλλά χιλιάδες ιστορίες διάφορων
ανθρώπων. Αντικατροπτίζει το δράμα της λευκής κόλασης,της ηρωίνης. Λευκές νύχτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου