Χωρίς τίτλο

Θα επιστρέψεις σπίτι σου σήμερα. Δεν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω. Πιο κοντά από ποτέ, τα σπίτια, οι οθόνες που όλο κάτι λένε, κάτι ακούς και κάτι σκέφτεσαι. Ότι χτυπάει, ας πούμε η καρδιά σου. Πιο κοντά και οι καρδιές στέκονται πιο μακριά από ποτέ. Εκατό φορές το έγραψες στον τοίχο απέναντι. Θα επιστρέψεις σπίτι σου σήμερα και θα το διαβάζεις μέχρι να το καταλάβεις. Δεν ψάχνουν οι άνθρωποι οικειότητα μέσα στους ανθρώπους. Κανένα σύντροφο, καμία θαλπωρή, οι καρδιές ζούνε εκεί που τα σπίτια απομακρύνονται. Μονάχα επιβεβαίωση, αυτή η αηδία και όση χωράει ο εαυτός, αυτό και ίσως οι καρδιές έχουν πάψει να χτυπάνε, από το άδειο, το γυμνό που μας περιβάλλει, πάνω στις οθόνες, στα χιλιόμετρα πάνω στο κρεβάτι για να κοιμηθείς. Όλοι, αυτοί που είναι μαζί και οι άλλοι, οι υπόλοιποι. Μάλλον κάτι λείπει, τόσο σε εσένα όσο και στους άλλους. Γιατί οι άνθρωποι μάλλον διώχνουν τους υπόλοιπους, μια διάχυτη σαπίλα στα σοκάκια, εξαναγκάζει να χάνεις παρά να βρίσκεις λογική.

Υπάρχουν άνθρωποι ακόμα εκεί έξω; Υπάρχει μεγάλη διαφορά του ψάχνω την οικειότητα στους ανθρώπους από το ψάχνω την επιβεβαίωση στον καθένα. Μάλλον δεν καταλαβαίνεις και αγνοείς οτι υπάρχει στην άλλη πλευρά, αυτή που τσακίζει την υποκρισία μιας γενιάς. Ψάχνεις τους υπολοίπους, αυτό σου έμαθα να κάνεις. Να λες, θέλω εσένα και ταυτόχρονα να το έχεις πει χιλιάδες φορές , να σκορπάς τη μοναδικότητα του εαυτού σου για τους πολλούς και όλο να ψάχνεις και να μην βρίσκεις καμία απάντηση. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι εκεί έξω και εγώ δεν σε θέλω κοντά μου.

Το μεγαλύτερο ξέσπασμα της βίας που βιώνουν οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αυτό που έχει βαθιά τις ρίζες του στην ανασφάλεια της μοναξιάς, η βια που χωρίζει τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, σε ταμπέλες, που πολιορκεί την συντροφικότητα, που τρέφει τον εγωισμό. Είναι η αποξένωση που νιώθουμε μέσα μας πιο βίαιη από όλες, που διαφθείρει την αθωότητα των σχέσεων, εκείνων που ψάχνουν και ποτέ δεν βρίσκουν. Δεν βρίσκουν διέξοδο από τον εαυτό τους και πνιγμένες σε ηθικοπλαστικούς περιορισμούς βυθίζονται στην επιφάνεια και παράγουν μοναξιά.

Θα επιστρέψεις σπίτι σου σήμερα. Δεν υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω.

πηγή εδώ