Δεν δίνεις σημασία στα «απλά». Είναι περιττό λες, δεν έχεις χρόνο. Κι όμως, οτιδήποτε απλό- μικρό άνευ ιδιαίτερης σημασίας, σε συμπληρώνει ώσπου να σχηματιστεί το ολόκληρο, ΕΣΥ!Είσαι αυτό που φοβάσαι να αντικρίσεις στον καθρέφτη σου και προσπαθείς με οποιοδήποτε μέσο να μασκαρευτείς, υποδυόμενος κάτι που θεωρείς (πάντα εσύ) πως θα ήθελε ο κόσμος να αντικρίσει.
Όλα για τους άλλους λοιπόν ή μήπως τελικά τίποτα για κανέναν;
Είσαι οι σκέψεις που σκάνε αυθόρμητα στο μυαλό σου, αλλά πάντα προσπαθείς να τις φιλτράρεις, να τις ευνουχίσεις. Ο πάντα αυθόρμητος και ελεύθερος άνθρωπος, Εσύ.
Είσαι τα σημάδια στο σώμα σου που ίσως ποτέ μέχρι σήμερα δεν κάθισες να απαριθμήσεις. Μαρτυρούν το ανήσυχο πνεύμα σου, την παιδική σου ζωηρότητα, την εφηβική σου αφέλεια, τον πόνο! Σε ενοχλούν, ψάχνεις τρόπο να τα καλύψεις, να απαλλαγείς από αυτά, να κρύψεις το είναι σου!
Είσαι η ματιά σου, αλλάζοντας θέση η οπτική που θα αποκτήσεις θα είναι διαφορετική από αυτή που ήδη έχεις, αλλά παραμένεις βολεμένος- ακίνητος.
Είσαι το βάδισμά σου, το ξέρεις ότι μαρτυρεί πολλά αλλά δεν έχεις δώσει την πρέπουσα προσοχή να παρατηρήσεις, να αισθανθείς τον παλμό όταν τα πόδια σου πατάνε στο έδαφος.
Δεν έχεις χρόνο!
Και ποιος τελικά είσαι εσύ;
Διαρκώς προβάλεις το εγώ σου αλλά αμφιβάλω για το αν τελικά γνωρίζεις ποιος πραγματικά είσαι.
Μαρία Σκαρλάτου
πηγή enfo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου